Dit zijn de beste voorstellingen die je nu in het theater kunt zien

1Orkater Orchestra Soledad

 Ontwapenend portret van een vrouw (knap gespeeld door Lotte Driessen) die verstrikt raakt, eerst in zichzelf en daarna in een medisch traject. In de scènes met haar behandelaars schemert kritiek op ons zorgstelsel door. De live muziek, met koormelodieën, elektronische nummers en jazzy ritmes, biedt houvast biedt, en troost.

Lees ook de recensie:

Eenzaam op de bank van je behandelaar

2Theater Rotterdam/ Well Made productions The Story of Travis

Droomdebuut van debuterend regisseur Romana Vrede: dit verhaal over Travis Younger, die terugkijkt op zijn leven. Het grootste deel van het verhaal speelt zich af rond zijn zeventiende verjaardag. Auteur Esther Duysker laat zien hoe de pijn van het racistische verleden generaties lang kan doorwerken, en hoe verzet daartegen vele verschillende vormen kan aannemen. Travis krijgt in dit stuk een tweede leven: hij is de tienjarige zoon van het gezin uit klassieker A raisin in the sun. Met veel muziek en dans en is een adembenemend staaltje ensemblewerk.

Lees ook de recensie:

Verpletterende familiekroniek is droomdebuut Romana Vrede

3Kobra Theaterproducties Hulde!

Hulde! is een trip langs de hoogte- en dieptepunten van twee met elkaar verstrengelde levens; van de eerste onhandige zoen tot de nadagen in een verzorgingstehuis. Een liefdesverhaal van zeventig jaar vliegt in anderhalf uur voorbij. Peer Wittenbols schreef scherpe reacties en venijnige grapjes, droogkomisch gespeeld door Carine Crutzen en Bert Luppes. Zij beelden veel uit met weinig, alsof ze hun eigen verhaal naspelen.

Lees ook

In ‘Hulde!’ vliegt een liefdesverhaal van zeventig jaar binnen anderhalf uur voorbij

4Bureau Vergezicht Beste Mensen

De voorstelling Beste Mensen van Bureau Vergezicht is ultiem klimaattheater: een uur lang uitsnedes van alarmerende klimaatspeeches, van Joop den Uyl tot Greta Thunberg. Hannah Hoekstra draagt ze stijlvol voor.

Lees ook

De goedwillende klimaatspeeches in ‘Beste Mensen’ zijn even mooi als verdrietig en deprimerend

5Het Zuidelijk Toneel & Stefaan van Brabandt Schopenhauer

In het vijfde deel van Stefaan van Brabandts theaterreeks rond grote filosofen staat pessimist Schopenhauer centraal. Acteur Damiaan De Schrijver werkt zich soepel en natuurlijk door de monoloog, die van begin tot eind vermakelijk blijft. Zijn Schopenhauer is monter, kleinzerig, een tikje megalomaan en (natuurlijk) een overtuigd pessimist.

Lees ook

In ‘Schopenhauer’ is de filosoof monter, kleinzerig, megalomaan en (natuurlijk) een pessimist

6Sadettin Kirmiziyüz Return of the King

In ‘Return of the King’ brengt de zwaarmoedige zoon Sadettin Kirmiziyüz zijn nuchtere, joviale vader terug naar Turkije, zijn geboortegrond. Hij vertelt over de autotocht, in een met zijn vaders complete inboedel volgestouwde Simca. Kirmiziyüz houdt de toon licht en voegt ook surrealistische elementen toe. Indirect is het een verhaal over zijn eigen bevrijding uit het benauwende hokje van ‘zoon van een gastarbeider’.

Lees ook

Samen in drie dagen in een volgepakte Simca naar Turkije - behendig schakelt Sadettin Kirmiziyüz tussen zijn personages

7De Warme Winkel Brideshead Revisited

In op de roman geïnspireerde toneeluitvoering van Brideshead Revisited door De Warme Winkel, praten Florian Myjer en Abke Haring over zestien zijn, dromen hebben, homo zijn of meisje én jongen zijn, en hun omgang met sensualiteit en schaamte, waarbij ze het boek thematisch spiegelen en imiteren.

Door de vragen die ze elkaar stellen, dringen ze steeds dieper door in hun ongemak en pijn. Hoewel de toon soms luchtig en spottend is, is de sfeer geladen. Zo levert Brideshead Revisited aangrijpend portretten van twee kwetsbare mensen.

Lees ook

‘Brideshead Revisited’ van De Warme Winkel is een zinderende tweespraak over liefde

8Kik Productions Doek!

Doek! is een tekst van Maria Goos uit 2010, over twee oudere acteurs die na zeventien jaar weer bij elkaar komen. Twintig jaar speelden ze samen, totdat zij koos voor een leven in Frankrijk met een welgestelde man. Porgy Franssen speelt de mannenrollen, Liz Snoijink de vrouwenrollen. In de regie van Jan-Paul Buijs wordt het een explosieve komedie waarbij voluit te lachen valt.

Buijs voert het tempo hoog op, waardoor de gespierde dialogen en de zwarte humor van Goos kunnen schitteren. Die snelheid vraagt om verbale virtuositeit van de twee acteurs, maar die laten zien niet zomaar een goede naam te hebben.

Lees ook

Bij de rake komedie ‘Doek!’ van Maria Goos valt voluit te lachen

9Dries Verhoeven Alles moet weg

In Alles moet weg gaat het over nieuwe vormen van winkeldiefstal en hoe diefstal wordt gelegitimeerd. In een glazen huisje is een paar meter van een supermarktgangpad nagebouwd, met een vrouw erin. Haar monoloog houdt het midden tussen een bekentenis en een aanklacht, en plaatst de toeschouwer in de complexe dubbelrol van begripvolle biechtvader en strenge surveillant.

Ze is te bekijken via camerabeelden, maar ook live. Met het risico dat ze terugkijkt.

Lees ook

Seks en diefstal hebben meer met elkaar te maken dan je denkt, blijkt uit nieuwe installaties van Albert Serra en Dries Verhoeven