Hoe stoppen we die onaangekondigde bezoekjes?

Een vriendin van ons is al met pensioen, maar mijn partner en ik werken fulltime, vaak vanuit huis. Nu heeft deze vriendin de gewoonte om onaangekondigd overdag langs te komen. Ze belt aan, zegt dat ze in de buurt was en voor we het weten zit ze binnen. Ze blijft dan lang zitten kletsen. Als een van ons in een ander deel van het huis gaat doorwerken, vat ze dat niet als hint op, maar lijkt het eerder of ze wacht tot diegene klaar is en ook gezellig komt theedrinken. Wij willen niet onaardig zijn, maar hoe zeggen we dat we haar onaangekondigde bezoekjes niet fijn vinden?

Vrouw, 58 (naam bekend bij de redactie)

Kennelijk is de relatie tussen jullie niet dusdanig dat dit probleem gewoon aan te kaarten valt. De feiten zijn simpel. Jullie werken thuis. De vriendin is een plakker. Zij schiet tekort in empathie. Jullie zijn te weinig assertief.

Een oplossing kan zitten in deze evergreen: denk win-win. Jullie beoogde winst is: val ons overdag niet lastig. Wat valt hier voor haar te winnen?

Trek, om dat uit te vissen, het initiatief naar jullie toe. Trakteer haar op een etentje, ’s avonds. Stel haar volop vragen. Verveelt ze zich? Is ze eenzaam? Vertel hoe jullie werkende leven eruit ziet: vol, druk, lastig om ongestoord te kunnen doorwerken. Zou zij kunnen helpen? Af en toe komen koken? Misschien ontstaat er een ander idee dat wederzijds goed voelt. Of is ze zo leuk nou ook weer niet? Zeg dan gewoon: sorry, we zijn aan het werk, het schikt niet. Beledigd? Jammer – maar wel háár probleem.

Gijsbert van Es (63)

Veel mensen zouden uw probleem graag hebben. Hoeveel mensen verkeren in de luxepositie dat ze op elk moment bezoek kunnen afwimpelen? „Sorry, maar ik heb zo nog een belafspraak.” En Fred? „Fred is met een groot project bezig.” Treft uw vriendin u aan met een boek op de bank? „Ik had net even pauze, is het alweer zo laat? Ik moet helaas weer door.” Het fijne is: elke smoes is op elk moment geoorloofd. Waarom zou u op zondagochtend niet net even iets moeten afmaken?

De meeste mensen zijn net honden, als ze drie keer hun neus stoten, komen ze geen vierde keer. Maar net als bij honden duurt het langer als de gewoonte tijd heeft gehad om in te slijten – snel beginnen dus. Als uw vriendin toch hardleers blijkt, kunt u vriendelijk adviseren om van tevoren even een berichtje te sturen, want het is zo jammer dat het anders telkens net niet uitkomt.

Martine Kamsma (50)

Wat is er mis met zeggen: ik moet helaas weer aan het werk, zullen we een volgende keer doorpraten? Stuk effectiever dan (niet zo heel) subtiel in een andere kamer gaan zitten. Het is natuurlijk niet uit te sluiten dat de vriendin in kwestie nog moet wennen aan haar gepensioneerde leven en op zoek is naar gezelschap en invulling. Hoe fijn om dat, deels, te kunnen bieden. Maar ik ben dan ook voorstander van onaangekondigde bezoeken. Wat heerlijk om vrienden en familie te hebben die graag langskomen. Met wie je kunt kletsen! Voor wie je kunt koken! Die zich vertrouwd bij je voelen!

En als het echt niet uitkomt/de boodschap niet aankomt: veins dan maar dat je de deur uit moet.

Lotfi El Hamidi (37)

NRC-redacteuren uit drie verschillende generaties bespreken sociale dilemma’s. Heeft u een vraag die u beantwoord zou willen zien?
Mail naar magazine@nrc.nl