‘Ik heb een stuk of negentig jassen’

Bao G (links) draagt een spencer van Marni voor Uniqlo, een overhemd van Martine Rose, een broek van Carhartt, Nike Air Jordans, sieraden van haar moeder, of zelfgemaakt. Bao Yao (rechts) een broek, een overhemd en een oorbel van Lemaire, een vintage leren blouse van zijn vriendin, een lang overhemd van Yohji Yamamoto, ringen van Hans Appenzeller, twee kettingen gekregen van zijn zusjes en zijn vriendin en traditionele schoenen uit China.

Bao G

Bao G „Stijl is voor mij meer dan kleren. Het is the way you present yourself, the way you think, the way you live. Mijn look is beïnvloed door hiphop. Dat is al heel lang zo. Ik had een hekel aan school. Muziek was mijn escape, daarin kon ik me terugtrekken. Ik liep áltijd met oortjes in.

„Door onze oudste broer had ik hiphop leren kennen. Hij draaide atijd hiphop legends als we aan het trainen waren. We deden Wushu, een Chinese vechtkunst die al driehonderd jaar in onze familie zit en van generatie op generatie wordt doorgegeven. Iedereen moest dat beoefenen bij ons thuis. Mijn oudste broer is drie keer wereldkampioen geweest. Bao Yao heeft meegedaan aan de Olympische Spelen van 2008.

„Mezelf kleden gaat heel natuurlijk. Als ik iets hard vind, dan draag ik het gewoon, maakt niet uit wat het is. Kleding moet vooral comfortable zijn. Daarom draag ik graag streetwearbrands als Patta.

„Onze vader is zeventig en wil alles hebben wat wij hebben. Als ik nieuwe drip heb, vraagt hij meteen: kun je dat ook voor mij halen? Dingen als een Supreme-trui, of iets van Patta of Stone Island.

„Onze moeder had vroeger in China haar eigen kledingzaakje. Geen high fashion, maar wel een van de eerste winkels waar je pufferjassen kon kopen. Ze heeft veel goeie statement pieces: Chanel-tassen uit de jaren negentig die ik vaak leen. Alle ringen die ik om heb zijn van haar en de ketting met de ronde hanger ook. Omdat het net een plaat lijkt had ik gevraagd of ik ’m mocht hebben als ik m’n eerste uitverkochte dj-gig had. Dat is alweer een paar jaar geleden.

„We zijn niet opgevoed met wealth. Onze ouders zijn in 1987 van China naar Nederland verhuisd. Met één koffer kwamen ze in de Schilderswijk aan. Ze hebben keihard gewerkt en die drive hebben we allemaal meegekregen.”

Bao Yao

Bao Yao „Mijn broer, mijn twee zusjes en ik hebben allemaal een heel eigen stijl. Dat heeft te maken met onze achtergrond. We zijn niet Chinees-Chinees, want we zijn in Nederland geboren, maar we worden ook niet helemaal als Nederlanders gezien. Ik denk dat we met een uitgesproken uiterlijk een duidelijkere identiteit proberen te creëren. Op de middelbare school lieten we ons al niet beïnvloeden door wat andere mensen droegen. Onze moeder trekt ook gewoon aan wat ze mooi vindt. Een Balenciaga-jas combineert ze bijvoorbeeld met een jurk van de Haagse markt.

„Op de middelbare school droeg ik wijde gewaden van Ann Demeulemeester en Rick Owens. Ik had een bijbaantje bij een kledingwinkel in Rotterdam waar ze die ontwerpers verkochten. Wat ik daar verdiende gaf ik daar ook meteen weer uit. Heel lang had ik een jassenfetisj. Of nou ja, die is eigenlijk niet echt voorbij, maar ik probeer er niet meer zoveel te kopen. Ik heb er een stuk of negentig. Ik spaarde mijn geld en kocht elk seizoen jassen in de uitverkoop. Een showpiece van Balenciaga bijvoorbeeld, of iets van Dries Van Noten. Andere items boeiden me niet. Nog steeds begin ik elke outfit met een jas.

„Ik heb mode en textiel gestudeerd aan de kunstacademie in Den Haag. Daarna heb ik een tijdje gewerkt bij een streetwearmerk en een kinderkledingmerk, maar al gauw merkte ik dat de mode niet mijn wereld is. Het ging allemaal te snel, waardoor er te weinig aandacht voor kwaliteit en duurzaamheid was. Sindsdien ben ik zelf ook véél minder gaan kopen. Ik koop alleen nog stukken die écht bij me passen en die een versleten item vervangen. Meestal kleren van Lemaire. Die zijn minimalistisch en compleet tijdloos. Alles klopt eraan, ik voel me nergens anders zó lekker in.”