Albumrecensies

De innovatieve soul van Sault blijft ietwat steken, hoewel je er nog altijd moeilijk iets op kunt afdingen. Dat geldt natuurlijk ook voor Debussy, zeker als het zo kundig en betrouwbaar gespeeld wordt door het Nash Ensemble.

Heinrich Schütz was al bijna tachtig toen hij zijn kerstoratorium schreef. En het is zielig genieten van de eenzame kerstthema’s op het album Winternacht van zangduo Clean Pete.

De twee oude bondgenoten Snoop Dogg en Dr. Dre hebben zich vermaakt in de studio, hoor je op een album dat toch vooral voor de liefhebber is. Harriet Krijgh dompelde zich onder in de cello-werelden van Elgar en Dvorak, zoekend naar hoop en houvast.

Het imposante benefietproject ‘Transa’ heeft vier uur aan muziek ter ere van de internationale transgemeenschap. Kers op de taart: de terugkomst van Sade. En onvoorstelbaar dat Ulver ooit een keiharde blackmetalband was. Nu kun je er op dansen óf een potje huilen.

Het is nauwelijks voorstelbaar dat Antonio Vivaldi zo’n honderd jaar geleden nog een obscure componist was. Countertenor Carlo Vistoli geeft zijn muziek vleugels. En achteraf denk je: logisch dat Di-Rect-zanger Marcel Veenendaal jazz is gaan maken.

De nieuwe Opeth heeft een sfeer zo kil als het humeur van een hongerige ijsbeer, daar past de geweldige gruntzang van Mikael Åkerfeldt perfect bij. Kim Deal komt op haar 63ste met een debuutalbum waarop ze bevrijd klinkt.

De doorstart van Linkin Park met zangeres Emily Armstrong begon stroef, met controverse rond haar recente verleden - het album is ook geen onverdeeld succes. Cappella Amsterdam brengt een geweldig eerbetoon aan boezemvrienden brüggen en Andriessen.

Het explosieve gezelschap Hang Youth polijstte zijn ruige punk met meer galm en dynamiek. En dan de zoete verfijnde insteek van de broers Jussen: binnen een paar seconden een overtuigende klankensfeer.

In wensdromen vol hoop bouwt jazztrompettist Avishai Cohen de rokende puinhopen in zijn thuisland weer op. De Letste Ksenija Sidorova bewijst hoe oubollig de accordeon níet is en zeer geschikt voor Bach.

Een bezonken Chopin van Yulianna Avdeeva, de kolkende jazzstromen van Nubya Garcia - we houden van watermetaforen bij de muziekredactie. Twee keer vier ballen in zowel klassiek als jazz.

Het regent waardering deze week. Metalband Blood Incantation stijgt boven elke verwachting met buitengewone sci-fi spacerock, terwijl de klassieke zussen Milstein helder en intens meeslepen op hun rijke Schubert-reis.

Tramhaus maakte een debuutalbum zoals die moet zijn: spetterend, onstuimig en stuiterend van stemmingswisselingen. Violiste Merel Vercammen en pianiste Dina Ivanova verdiepten hun samenwerking, geïnspireerd door hindoegodin Sarasvati.

De Spaans-Franse muzikant Manu Chao is na zeventien jaar terug, met een album dat vervoering en levenslust brengt. Zangeres Hannah Reid van London Grammar zet als geen ander gevoel om in songteksten.

Maakt Max Richter een nieuw kamertje om in na te denken met zijn muziek, Eefje de Visser opent juist de kamers van haar eigen huis, waarin genoeg valt te ontdekken en af te breken op haar nieuwe album Heimwee.

Saxofonist en componist Wayne Shorter was altijd een wat wereldvreemde muziekvogel, levend op zijn eigen planeet. Postuum komen er liveoptredens uit. En schijnt er nu ineens licht in de muziek van Nick Cave?

Nile’s tiende, nieuwe album raast met extreem brute kracht en onwaarschijnlijke snelheid en zit het vol onderaardse stemmen. Met zijn Musica Temprana weet de Nederlands-Argentijnse musicus Adrián Rodriguez van der Spoel altijd weer sieraden van ontroering op te diepen uit de archieven.

Als puber had Julian Prégardien een vriendinnetje dat graag wilde luisteren naar zijn beroemde vader Prégardien. Dan moet je héél verliefd zijn, om naar je vaders stem te gaan zitten luisteren. Nu zingt hij zelf. En na twee albums over adolescentie beabadoobee dat het tijd werd voor een ander onderwerp. En dus werd ‘vrouw zijn’ het thema voor haar nieuwe liedjes.

Milton Nascimento, een van de belangrijkste Braziliaanse muzikanten ooit, is 81. Esperanza Spalding, Amerikaans supertalent, is 39. Een heel (of half) leven verschil, wat je kunt horen op hun verrassende duo-album. Een felle augustuszon, zoete cocktail en een heet strand hoor je bij de reggaeton van J Balvin.

Het draait om de stijlmengers deze week: Joonas Ahonen is een Fin die Indiase muziek met blues mengt, en een Donald Glover is een rapper die zijn alter ego aan de wilgen hangt met gospel, pop en breakbeats.

Sommige muziek kan je verzoenen met je sterfelijkheid. Bijvoorbeeld Mahlers ‘Negende’, die weer prachtig opgenomen is. En aardedonker is al een mooi woord, maar het Friese ‘ierdetsjuster’ op ruisende, traag trillende gitaarsnaren is wel heel poëtisch.

Eminem gebruikt op zijn nieuwe album weer zijn bekende succesformule: beledigen, fantastische raps en producties van Dr.Dre. Johnny Cash is al 21 jaar dood, maar op zijn ‘nieuwe’ album klinkt voor het eerst sinds lange tijd weer zijn brommende country-stem van weleer.

Twee albums die wat inzet vereisen deze week. Olga Pashchenko kan zowel op klavecimbel als moderne vleugel uit de voeten, maar speelt twee pianoconcerten op de minder toegankelijke fortepiano - wat wel de verbeelding prikkelt. Lil Yachty en James Blake morsen elkaars drankjes over de muziek, en dat werkt verbazingwekkend goed.

Massanet's opera Werther klinkt niet alleen anders als bariton Tassis Christoyannis het zingt, het geeft ook een andere focus op het verhaal. Omar Apollo ontneemt je de focus juist, en laat je prettig zwelgen met zijn dromerige r&b.

De theatrale trots van de Siciliërs, die zeggen dat hun eiland ontstond waar God de aarde kuste, hoor je bij Capella Mediterranea. Een minder positief zelfbeeld heeft de Haagse band Goldband.

Albums van de week ls het niet zo opwindend was, zou het bijna saai zijn hoe Janine Jansen de noten van Sibelius tot leven wekt op haar nieuwe album, met Klaus Mäkela. Charli XCX is onverbeterlijke partygirl, maar ook die hebben gevoelens blijkt op haar nieuwe album Brat.