Stine Jensen is filosoof, schrijver en programmamaker.
Steeds meer mensen verdedigen het recht om te lachen volgens het Franse tijdschrift ‘Charlie Hebdo’. Mooi gevonden, vindt Stine Jensen. Want wie lacht kan relativeren en loslaten.
We moeten het over Groenland hebben. Vorige week is een nieuwe landingsbaan in Nuuk geopend, waardoor je rechtstreeks vanuit Amerika en Europa op Groenland kunt vliegen. Ik las het nieuws met gemengde gevoelens, moest denken aan het IJsland-scenario.
Het is geen optie meer om je niet te verdiepen in fundamentalistisch evangelisme, schrijft columnist Stine Jensen. Graag dus meer journalistieke ogen en politieke scherpte op de wereldwijde opmars van het Christian nationalism en de politieke en maatschappelijke gevolgen daarvan.
Ik zag een geweldige film: ‘Conclave’. Wat ik kan verklappen zonder te spoilen (alle recensenten noemden het reeds) is dat er een oude verteltruc uit de kast wordt gehaald waar ik erg vrolijk van werd: de deus ex machina.
Dag Frans, dag Duits, dag Arabisch, dag Keltisch, dag Italiaans, dag Koreaans, dag Turks, dag Chinees, dag Japans. Vanaf het studiejaar 2026-2027 verdwijnen tal van bacheloropleidingen.
Welke lessen zijn er te trekken uit de moord op de Franse leraar Samuel Paty, nadat hij een spotprent van de profeet Mohammed toonde in de klas? Columnist en docent Stine Jensen denkt aan het belang van de les over vrijheid van meningsuiting, die Paty het leven kostte.
Wim Hof heeft jarenlang zijn vrouw en kinderen mishandeld, bleek uit een artikel van ‘de Volkskrant’. Dit zet aan tot reflectie op het fenomeen goeroe, schrijft columnist Stine Jensen. „Als we één les kunnen trekken uit de zaak Wim Hof, dan is het de aansporing om nooit zomaar blindelings achter een mens aan te lopen”.
Stine Jensen
Feministische romantiek of misogyne traumaporno? Ik zag de verfilming van de megabestseller It Ends With Us van Colleen Hoover, want ik was nieuwsgierig.
Wout Weghorst priemde beide wijsvingers in de lucht om de Heer te bedanken. Cody Gakpo wees na een goal tegen Polen naar de hemel om Hem te prijzen.
Drugsverkoop, prostitutie op de toiletten en vechtpartijen. Vorige week berichtte RTL alarmerend over de opmars van straatcultuur op middelbare scholen. Wat werkt daar nou wel of niet tegen?
De btw-verhoging op cultuur is zoiets als 130 kilometer per uur binnenhalen en dat vieren als grote politieke overwinning. Je zou het ook gewoon treiteren kunnen noemen.
‘Partij kiezen kan ook in stilte”, schreef een collega-columnist deze week in de Volkskrant. Ik denk dat mijn Scandinavische voorouders hem warm in de armen zouden sluiten.
In films waarschuwen dreigende muziek en donderwolken in de verte je als er iets verschrikkelijks zit aan te komen.
Toen ik een aantal jaar geleden de bankzaken van mijn moeder overnam, leerde ik nieuwe kanten van haar kennen.
Terwijl Europa zich opmaakt voor Eurovision 2024, werd in alle stilte bekend gemaakt dat ik uitkom voor Denemarken bij het Eurovisie Songfestival 2025.
Binnen het uur was ik om: ik had zin gekregen in een baan bij defensie. Dat ik daar nooit eerder aan heb gedacht, is niet zo gek.
Rutger Bregman spoort ons in zijn jongste boek aan tot meer ‘morele ambitie’. Dat heeft hij geweten.
De afgelopen maand bracht Stine Jensen door met twee dikke, gulzige mannen. Vlak na elkaar verschenen de lijvige biografieën van Ischa Meijer en van Theo van Gogh. "Hoe onderhoudend ook, ik was er af en toe goed misselijk van."
Hoewel de Grote Uittocht op X in volle gang lijkt, zit Stine Jensen er nog, zij het met veel blocken, struisvogelen en negeren.
Vijf jaar geleden, op Nieuwsjaardag 2019, overleed George. Hij was 14 jaar oud. George werd in gevangenschap geboren en stierf in gevangenschap, achter prikkeldraad.
Even iets opbeurends: Hugh Grant als Oempa Loempa in de nieuwe Roald Dahl-verfilming Wonka. Maar The Little People of America, een vereniging die de belangen van kleine mensen behartigt, was niet blij met de keuze voor Hugh Grant.
Goed onderwijs is zuurstof voor de democratie. Alle ballen op het onderwijs! Logisch toch, wie vindt dit nu niet. Maar afgelopen week haperde mijn mantra.
Op grond van culturele sleutelmomenten komen mensen razendsnel tot hun morele posities. Bij eigentijdse conflicten wordt deze culturele bagage geactiveerd en ingezet. Maar dit culturele geheugen wordt in tijden van oorlog en snelle media ook gemanipuleerd en ingezet als propaganda.
Door onprecies te blijven, kunnen zaken totaal ontsporen, schrijft Stine Jensen. Ook in de #MeToo-beweging.
Deze week werd cartoonist Steve Bell na veertig jaar trouwe dienst door The Guardian ontslagen. Hij zou een antisemitische cartoon hebben gemaakt.
Stine Jensen wil met eigen ogen zien hoe een vrouw op het toneel rape-drugs neemt (in Brazilië wordt dat in de volksmond ‘slaap lekker Cinderella’ genoemd, vandaar de titel).
Even dacht ik per ongeluk een oude krant te lezen, toen ik afgelopen week vernam dat de ballen/sterrenbeoordeling bij de boekenrecensies in de Volkskrant verdwijnt.
De aflevering van Op1 waar Mona Keijzer en Caroline van der Plas te gast waren bleef door het hoofd spoken van Stine Jensen. „Het werd meta-televisie over de relatie tussen politiek en journalistiek.”
:format(webp)/s3/static.nrc.nl/taxonomy/e0a65c4-Jensen%252C%2520Stine%252001%2520700.png)