Christiaan Weijts

Schietpartijen. Worden die het zoveelste bijproduct van de tomatenplukkersimport? Naast de overvolle stapelbedpanden in het Laakkwartier, de woningnood, de water- energie- en milieubelasting bij de teelt, de lichtvervuiling?

Het is tamelijk ‘krank’ dat dit kabinet al 117 dagen regeert, maar blijkbaar nog steeds aan het formeren is. „Met één mond spreken lijkt een ouderwets ideaal, maar inmiddels is het zelfs al verre van vanzelfsprekend dat bewindspersonen het met zichzélf eens zijn.”

Hoeveel tijd zou het kosten om een paar A4’tjes aan ambtelijke adviezen tot één pdf’je samen te voegen en naar alle Tweede Kamerleden te mailen? vraagt columnist Christiaan Weijts zich af.

Nu de machtswisseling dan echt nadert, beginnen de demissionaire ministers maar alvast aan hun zwanenzang.

Kunstenaar, wees méér dan Rijksbehanger, schrijft columnist Christiaan Weijts.

Wat doet het met je, als je negentien jaar lang onophoudelijk omringd bent door beveiligers? Toen Christiaan Weijts de verkiezingswinnaar dinsdagavond uit zijn Audi zag stappen overviel hem een gevoel dat hem verraste. Hij had met Wilders te doen.

Een van de trends van 2023 is de inzet van licht als wapen, ziet Christiaan Weijts. Deze week projecteerde BIJ1 „From the river to the sea, Palestine will be free” op het Mauritshuis. „Dat een democratisch gekozen partij nu openlijk naar het middel van de lichtgraffiti grijpt, is naast wonderlijk ook tamelijk godgeklaagd.”

„Grote kleinkunst, altijd nog beter dan kleine grootkunst”, zei pianist Horowitz over de sonates van Scarlatti, de vaste schrijf-soundtrack van Christiaan Weijts, schrijft hij in zijn laatste column.

Niet alles gaat naar de knoppen, signaleert columnist Christiaan Weijts. Neem bijvoorbeeld de gerechtelijke uitspraak over het lozen van CO2 onder de Noordzee.

Columnist Christiaan Weijts zag zo’n twintig Oekraïners protesteren bij het moederbedrijf Unilever in Rotterdam. Ze willen dat het bedrijf vertrekt uit Rusland. Het protest leverde treurige en absurde beelden op.

Het probleem van de zomervakantie is dat we er te veel van verwachten, vindt columnist Christiaan Weijts. Die paar weken bevrijding van de ratrace moeten optimaal zijn.

De digitale euro is ofwel bedacht om ons allemaal in complotdenkers te veranderen, óf er steekt meer achter, denkt Christiaan Weijts.

Als witte-mannen-wantrouwend woke-links bereid is de stevige meloen te slikken die Frans Timmermans heet, dan zal die strijd er eentje tussen BBB en het linkse blok kunnen zijn.

We wilden fietsen huren maar de winkel was pikdonker. Deur proberen. Op slot. We vertrokken al toen de eigenaar alsnog naast het pand verscheen.

Echtheid, daar gaat het om. Een coalitie is geen wielerploeg, maar je wilt daar wel een authentiek streven merken om iets voor ons te betekenen, in plaats van een media-opera.

‘Misschien kunnen jullie allemaal iets naar voren komen?” Als je met dat zinnetje een podiumoptreden moet openen weet je dat de opkomst niet overdonderend is.

Te koop: knusse starterswoning. Vraagprijs: drie ton, en veel meer zal er wel niet uit te slepen zijn, dankzij de nieuwe wet van minister Hugo de Jonge (CDA).

Hoe maak je de cultuursector duurzamer? ‘Minder produceren’, volgens een nieuw advies. Columnist Christiaan Weijts weet al hoe: met de uitkoop van artistieke piekbelasters, en het eigen repertoire zoveel mogelijk recyclen.

Bij een feestelijke onthulling van de Madurodam-versie van Lelystad Airport werd een klein protest gehouden. De minispandoekjes hadden geen schijn van kans.

Een GroenLinks-Statenlid stemde op Volt, en iedereen vond het kostelijk, schrijft columnist Christiaan Weijts. Want zo héúrt het niet: het spel om restzetels van de Eerste Kamer speel je in achterkamertjes.

Een verwarrend moment bij de Russische tank die tentoongesteld staat op het Leidseplein. Ik sta er te praten met Yoeri Albrecht van debatcentrum De Balie, dat het stukgeschoten…

Op zichzelf is het prijzenswaardig dat de inspectie het Nederlands hoger aanslaat dan iets als wiskunde. Maar werkelijk taalvaardig ben je pas als je een gedachtegang kunt formuleren, helder, speels, fantasierijk, en dat leer je door vooral veel te lezen.

Hoe blij moeten studenten zijn met het verlagen van het bindend studieadvies, vraagt Christiaan Weijts zich af. Dit ministerie blijkt nogal vatbaar voor de tijdgeest.

Het is niet de meest subtiele campagne, waarmee Natuurmonumenten aandacht vraagt voor onze waterkwaliteit. De organisatie maakt zichzelf er verdacht mee. Is die hele watercrisis niet je reinste trucage, manipulatie, bedrog?

Mensen snakken naar kleinschalige evenementen, waar niet absurd veel papierwerk voor nodig is. Weg met hoepels en dranghekken. Maar dat kan alleen als mensen zich weten te gedragen naar de ongeschreven beleefdheidsnormen.

Heeft hij weer. Columnist Christiaan Weijts rijdt in het enige voertuig op aarde met een ernstige bio-ethanol-allergie. Maar niet getreurd: bio-ethanol is rotzooi.

Een asielstroom ter grootte van een kleine stad per jaar zal komen. Het kabinet weet dat ook al een tijdje, maar „ze konden het er even niet bij hebben”. Het is een bekend verloop, schrijft Christiaan Weijts.