Nederlandse literatuur

In zijn nieuwe roman hebben de personages geen namen. De lezer moet het doen met schimmige aanduidingen als ‘de man’. Waarom doet Jeroen van Rooij dat? En werkt dat?

In haar nieuwe boek vertelt de Ests-Nederlandse auteur het verhaal van haar vader die vocht in het Rode Leger en een decennium in de Goelag doorbracht.

Bij het kerstconcert van haar dochter loopt Kim Danny tegen het lijf, uit haar studentenhuis, honderd jaar geleden. Een kerstverhaal van Franca Treur.

Safae el Khannoussi werkt aan haar proefschrift, maar was „vastbesloten” om óók een roman te schrijven. Haar gelauwerde debuut Oroppa gaat over mensen die zijn „uitgespuugd” en vertrekken naar Europa. „En dan?”

Aan het einde van het jaar staan de agenda’s vol feesten. Maar wat is goed schrijven over een feestje? Op zoek naar woorden die de prachtige chaos van een echt geslaagd feest vangen.

Belcampo had zijn fantasierijke kracht als schrijver snel gevonden. Zijn leven lang was hij een buitenstaander, maar een buitenstaander die over erkenning en succes weinig te klagen had.

In zijn nieuwe roman gebruikt een gevierde thrillerauteur een topcrimineel om van zijn writer’s block verlost te raken.

Schrijver Maarten ‘t Hart (80) ontvangt de P.C. Hooftprijs voor verhalend proza. De jury noemt de romans van ‘t Hart, waaronder naoorlogse klassiekers als ‘Een vlucht regenwulpen’ en ‘Het woeden der gehele wereld’ „kritisch, schrijnend, liefdevol, spannend, kwetsbaar en geestig”.

In deze met de Bordewijk-prijs bekroonde novelle draait het om stilstand. Er wordt veel gesuggereerd en weinig uitgewerkt, waardoor het verhaal niet beklijft.

Mag een leven ophouden als het voltooid is? Ook bij de levenslustigste schrijver van nu, de Remco Campert van deze tijd, kan het lichte niet zonder donkerte.

In haar ‘autobiografische roman’ schrijft Van der Pol de meest intieme dingen zo precies en onderkoeld op, dat je mond er geregeld bij open valt.

Het fraai geschreven boek 'Een vlam Tasmaanse tijgers' van deze Vlaamse schrijfster gaat minstens zozeer over de mens als over een uitgestorven diersoort. „Waarom voelen mensen zoveel bij een soort die er al niet meer is?”

Uit straatboekenkastjes in heel Nederland haalt Arjen Fortuin steeds een boek, bespreekt het, en geeft het door. Vandaag trakteert Nijverdal op het vernuft van Hella Haasse.

Speculatief biografische literatuur over de groten uit de geschiedenis: dat is een van de constanten in het oeuvre van prijswinnaar Tomas Lieske. Ditmaal fabuleert hij een ontmoeting tussen Caravaggio en Shakespeare.

Een idylle wordt ruw verstoord door een opvangboot voor asielzoekers. De aantrekkingskracht van xenofoob rechts wordt in De gloed onderzocht vanuit oprechte interesse.

In de roman Magnetisch middernacht verhuizen Pippa en haar moeder naar een oud IJslands dorpje. Ze ontmoeten daar allerlei eigenzinnige types, maar het is vooral het ruige landschap dat hun nieuwe leven bepaalt.

De jonge vrouw in de satirische roman Josephine voelt zich gevangen in een online spiegelpaleis, waar ze zichzelf voortdurend vergelijkt met de beelden van andere vrouwen. Heel herkenbaar voor lezers die tot dezelfde doelgroep behoren.

Een jarenzeventigverhaal over jaloezie, met veel expliciete seks: na de lesbische groteske Stemvorken en het nog scabreuzere Zogkoorts weigert A.F.Th. van der Heijden mee te buigen met de ‘preutse’ tijdgeest. Wat heeft hij te bieden?

De speelse vrijmoedigheid van een halve eeuw terug is ingeruild voor de geloofsbelijdenis van de beroepsopiniemakers, constateert Christiaan Weijts.

Van Dis kreeg met zijn boek ‘Naar zachtheid en een warm omhelzen’ 21 procent van de ruim 100.000 uitgebrachte stemmen. Het is de tweede keer dat de romanschrijver de publieksprijs wint.

Wanneer je over je eigen ouders schrijft, schrijf je onherroepelijk ook over jezelf, bewijzen Lize Spit en Édouard Louis in hun nieuwe boeken. De een durft zichzelf daarbij meer bloot te geven dan de ander.

In het Drentse dorp dat ze beschrijft is het leven uitgeblust. Heesen is een ambachtsvrouw pur sang, maar veel staat er in haar roman niet op het spel.