Je hoeft niet jong te zijn om er goed uit te zien in streetwear

Izaba (artiestennaam van Harvey Rodgers, 71) was cameraman, producer, acteur en model en schreef een boek over hoe het is om buitenlander te zijn in Japan, waar hij 25 jaar woonde. „Het staat er nog in de bibliotheek.” Twaalf jaar geleden verhuisde hij met zijn Japanse vrouw naar Amsterdam, hun zoon werd hier geboren. Tot voor kort werkte hij als kok in hun veganistische Japans-Caribische fusionrestaurant. Hij is nog steeds kunstenaar, muzikant en dichter. „Er zijn nog zoveel dingen die ik wil doen”, zegt hij. „Een yoga-retreat openen in Guyana, waar ik ben opgegroeid, ik wil verder komen met mijn kunst en ik schrijf een boek over veganisme. De tijd die ik nog heb is beperkt, dus ik ben heel gefocust; als je ziet hoeveel tekeningen ik vanmorgen al heb gemaakt! Je kunt pas verwachtingen hebben als je voorbereid bent – ik wou dat ik dat veertig jaar geleden wist.” De outfits die hij op de foto’s draagt vindt hij bij zichzelf passen. „Ik hou van nieuwe dingen, dus het klopt.”

Izabadraagt een pak van Filling Pieces en sneakers van Nike.

„Het groene pak vind ik heel mooi, maar het is een stijl die ik nooit draag”, zegt Ineke Huissen. Sneakers heeft ze ook nooit aan. Ze raakt er zelfs van uit balans, omdat ze altijd op hakken loopt.

Huissen (80) was tot 1975 ballerina bij Het Nationale Ballet. Daarna gaf ze les bij de dansschool van Barrie Stevens, aan acteurs en zangers en drie weken als gastdocent in Rusland. Voor de dinnershows in Studio 21 in Hilversum maakte ze choreografieën. Tegenwoordig geeft ze „stretch- en bewegingslessen”. Eén keer per week komt een groep bij haar thuis, maar ze geeft ze ook individueel, op locatie. „Ik ben nog heel vitaal en soepel, maar dat gaat niet vanzelf. Elke ochtend begin ik met oefeningen. Het is mind over body.”

Ineke Huissen (80) draagt trui van The New Originals, legging van Nike x Patta en sneakers van Nike.

Trainingspak van Lack of Guidance, top van Nike x Patta en sneakers van Nike.

Ouder worden is heerlijk, zegt Najate Leklye (71). „Het is een geschenk dat niet iedereen krijgt.”

Leklye werkte in Marokko vijf jaar als onderwijzeres voor ze in 1980 naar Nederland verhuisde. Een jaar later stond ze alweer voor de klas: eerst als docent ‘onderwijs eigen taal en cultuur’ voor kinderen van Marokkaanse afkomst, later begeleidde ze scholieren die extra hulp nodig hadden. Tegenwoordig is ze bekend als model; voor haar dochter, fotograaf Meryem Slimani, poseert ze, net als hier, in combinaties van streetwear en traditionele Marokkaanse kleding. „Als ik het niet mooi en comfortabel vind, trek ik het niet aan.”

Gerrit Bevers (87) ging al meer dan dertig jaar geleden met pensioen – hij zat in de marine en was onderhoudsmonteur bij een blikfabriek – maar hij heeft sindsdien niet stilgezeten. Hij plukte appels en peren en was surveillant bij examens aan de TU Eindhoven. Tegenwoordig is hij vooral druk met zijn volkstuin en werkt hij af en toe als model; hij poseerde voor de Museumkaart en modemerk Extreme Cashmere. Leuk werk, vindt hij: „Je komt met veel mensen in aanraking, vooral jeugdige, en zo blijf je bij de tijd.”

Helen Martina (65) combineerde haar baan als teamleider in de sociale dienstverlening met het maken van keramiek. Dat laatste doet ze nog altijd – onlangs heeft ze beelden gemaakt voor de hotelkamer in Hotel de L’Europe die werd ingericht door kunstenaarsduo Sisters Janssen, haar dochters. Sinds een jaar is ze ook model. Ze werkte voor modemerk Filling Pieces en voor Pathé. „Je doet volwaardig mee in de maatschappij, dus het is goed dat de schoonheid van ouder worden zichtbaar wordt. Kleine noot: als zwarte vrouw vind ik dat nóg leuker.”

Martina draagt het liefst lange jurken die haar smalle taille accentueren. „Patta vind ik een fantastisch merk”, zegt ze over de kleding die ze voor deze shoot draagt. „Maar of het mijn vrouwelijkheid nou benadrukt?”