Aufmachen! Polizei! Het is half september, half vijf in de ochtend, in de Rotterdamse wijk Kralingen. Moeder en dochter zijn wakker geschrokken en kijken uit het raam. Op straat staat een groepje jongemannen. Een ervan poedelnaakt. Ze bonken op deuren. Het is een ontgroening, om toe te mogen treden tot een studentencorps.
Studenten kunnen óók leuk aanwezig zijn in een wijk. Je mag best een biertje meedrinken, zittend op hun muurtje van bierkratten. En het is een grappig gezicht als ze zichzelf lopen te zijn in smoking, of met afgeknipte pijpen of in dieren-onesi’s – maar net wat de dresscode van hun volgende dispuutfeestje voorschrijft.
Veel buurtbewoners is het lachen vergaan. De moeder vertelde haar verhaal over de nachtelijke deurbonkerij met ingehouden woede, als inspreker bij de gemeenteraad eerder deze maand. Ze is niet de enige met overlast van studenten. Een stoet boze buurtbewoners trekt aan de raadsleden voorbij. Ze vertellen over bier dat de trap afstroomt. Jacuzzi’s in de tuin en daar dan in met een fles Brut. Kots, glas en afval op de stoep.
En vooral: muziek, praten, roepen, lachen, schreeuwen, lallen. En hoe later in de nacht, hoe luider. De Rotterdamse binnentuinen en smalle straten zijn echoputten die het geluid versterken. Van april tot eind september lijkt de wijk een openluchtfestival. De moeder vertelt dat ze de dochter soms thuishoudt van groep 8 omdat ze omvalt van de slaap.
Studenten hebben de afgelopen jaren hele straten in Kralingen overgenomen. De ruime huizen zijn opgekocht door ouders of beleggers en ‘verkamerd’. De insprekers spugen dat woord woedend door de raadszaal. Ouderen en gezinnen vertrokken door de overlast. In de straat van moeder en dochter waren enkele studentenhuizen. Nu wonen er nog maar twee gezinnen.
De gemeente Rotterdam kwam in 2021 met strengere regels voor Kralingen en het Nieuwe Westen, de meest verkamerde wijken van de stad. Huiseigenaren die drie of meer studenten in een huis wilden laten wonen, hadden voortaan een vergunning nodig. Bij te veel overlast kon die worden ingetrokken. En kocht je een huis, dan moest je er zelf gaan wonen. Je kon wat sjoemelen met die regels. Er waren mazen. Maar het hielp best wel wat, zeggen bewoners.
Nu wil de gemeente de regels alweer versoepelen. Vandaar de boze bewoners in de raad. Kralingen wordt één grote studentencampus, zeggen ze. Moeten zij dan ook de wijk uit verhuizen?
Misschien is dat wel de oplossing. Studenten vinden dat zelf ook. Vaak kregen geteisterde burgers de vraag: ‘Als u zoveel last van ons heeft, waarom bent u hier dan gaan wonen?’