‘Sexy maar nooit je sexy gebruiken’ – drie spoken word artists over wat ze dragen en waarom

In Beeld

Wat zou je willen dragen? Wat zegt dat jou, en over jou? Drie spoken word artists namen de uitnodiging aan, in woord en beeld.

Auteurs
- Milou van Rossum
Gepubliceerd op 1 september 2022
Leestijd 4 minuten

Leeslijst

Links: Zaïre Krieger draagt een jurk van Ninamounah, een broek van Ottolinger, schoenen van Neith Nyer en oorbellen van Tétier Bijoux. Handschoenen van de stylist. Rechts: Zaïre in een top van Proenza Schoeler (via Mytheresa.com) en een als rok gedragen top van Moto Guo.
Foto’s Kwabena Appiah-Nti

Lieve mama,

Jij was mijn prototype vrouw, mijn blueprint van een dame Leerde mij wat een dame als trots beschouwt en waarvoor ik me moest schamen Mijn benen dicht houden als ik zit, bescheiden tussen de extremen. Niets van mij mocht onnodig ruimte innemen.

Jij leerde me dat ik alles kon worden wat ik wilde, en dan vooral alles tegelijkertijd.

Sexy, but tired, but altijd sexy, nooit kritisch of met geklaag Sexy, but niet hoerig, respect hangt af van wat je draagt Sexy, but somehow, forever maagd.

Sexy, maar nooit je sexy gebruiken aandachtshoer, Sexy, terwijl je je flexibel beweegt door vrouwelijk obstakelparcours.

Ik beweeg mijn karkas in andermans hokjes en gangen Telkens als ik pas wordt het doel verhangen Want alle ballen moeten hoog gehouden worden, Vooral als ze naast een penis hangen.

Mama, ik had nooit kunnen weten in executie van je leerlijn, Dat simpelweg dragen wat ik wilde, Revolutie zou zijn.

Zaïre Krieger (26) is jurist, spoken word artist, journalist en stemacteur. In 2019 won ze een Spoken Award, in 2021 vertaalde ze The Hill We Climb, het gedicht dat spoken word artist Amanda Gorman schreef voor de inauguratie van Joe Biden.

Zaïre in een trainingspak van Bottega Veneta (via Mytheresa.com), en een shirt van Ninamounah.

Sunni Lamin Barrow in een polo van Moto Guo en een broek van Dylan Westerweel.
Foto’s Kwabena Appiah-Nti

Colouring red roses red

I lift myself skywards
By all the things I wear on my nakedness
In them, I sponge in my black and my individuality
Make it palatable, a vertical inheritance of my sexuality

I’ve shelled my being in the closet for far too long
So, I know that every colour I own is an emotion
To be worn, to be paraded into the unclothed sunlight
And my heels, they strut the streets with prestige and audacity

I understand how this life is to be travelled
So, I blur and marry the lines between masculinity and femininity
Give every silence a voice, make them as fluent as the ocean
You can tie my style to a chair and beat a confession out of it
But my style doesn’t scream, doesn’t break bottles of glitters
Doesn’t stoop low for this generation’s accolades and validations
I only dress to express my mind and not to impress your stares

So, you see
I am the new standard, I am the rooster you should bet on
The eyes of the streets appetize when I show my pearls
They are beginning to recognise a boy as new as me

I tell them
I am yin and yang
I am one foot into the future
I am the flower boy with a thousand jewels
I colour my red roses red, so they are mine

And this body,
This body will forever remain a humbled poet
Reciting and honouring every piece of creation, I wear on him.

Sunni Lamin Barrow (24) studeerde Engels in Gambia en kwam vier jaar geleden voor een modestudie naar Nederland, waar hij na een jaar mee stopte. Sinds 2020 wijdt hij zich fulltime aan spoken word.

Sunni in een colbert, rok en schoenen van Ninamounah. Het oorsieraad is van House of Malakai.

Links: Amara van der Elst draagt een top van Ottolinger. Rechts: Amara draagt een top van SRVC en een rok van Reconstruct.
Foto’s Kwabena Appiah-Nti

The mirror bites back

I was born to look like me
still I feel torn whenever I see
my reflection
imperfection
imperfection
imperfection
Incomplete
press delete whenever I peep
the tiniest flaw
my skin so raw
yet I was taught
to use baking powder
they said that blending
blending
blending is key
unless
we’re talking ethnicities

I was born to look like me
which always means
too much of this
and too little of that
too skinny too fat
dancing on the brim of a hat
I break borders
by simply existing
one thing about blending is:
mixing one and the other
makes one like no other
so don’t even bother
to make me feel smaller
I still won’t fit in your boxes
I rock this rigid society
I have every right to be
my complexion’s what makes me complete
calling my physical treats imperfections
is a rejection of the connection
I feel with my ancestors, my heritage
yes I differ from average
because
I was born to look like me

Amara van der Elst (21) is spoken word artist, movement artist, theatermaker en acteur, en studeert creative writing aan ArtEZ. In 2020 won ze Kunstbende, in 2021 trad ze op tijdens de Dodenherdenking op de Dam in Amsterdam en de Indië-herdenking in Rotterdam.

Amara draagt een lange jurk van Songzio over een korte van Nensi Dojaka (via Mytheresa.com), schoenen van Ninamounah en oorbellen van Ottolinger.

Een versie van dit artikel verscheen ook in de krant van 3 september 2022.

‘Sexy maar nooit je sexy gebruiken’ – drie spoken word artists over wat ze dragen en waarom

Mail de redactie

Ziet u een taalfout of een feitelijke onjuistheid?