Wanneer is de opvoeding goed genoeg?

Moeder: „Wanneer mag je er als ouders op vertrouwen dat de opvoeding goed gaat? Ik heb twee zoons van 10 en 13. Het zijn sportieve kinderen, snelle leerlingen, ze hebben vrienden. Toch vraag ik me vaak af of ik het wel goed doe als ouder. Bijvoorbeeld in het geval van gamen. We zijn niet heel strikt, maar geven wel grenzen aan. Ik vraag me dan af: lever ik geen langdurige gameverslaafde jongeren af straks? Of als de oudste een avondje met vrienden op stap wil. Mijn man en ik bespreken dat dan, maar ik twijfel dan toch vaak of we de juiste beslissing nemen. Wat meespeelt is dat ik als pedagoog zelf goed weet dat beslissingen van ouders voor kinderen negatief kunnen uitpakken. Als ze iets gaan doen, denk ik heel vaak: ‘Als er maar niks gebeurt’. De kinderen zeggen weleens: ‘Jij bent echt bezorgd om alles, mam!’ Hoe krijg ik daar wat meer rust in?”

Omgaan met bezorgdheid

Bas Levering: „Met die relatie tussen u en uw zoons zit het wel goed. De verzuchting ‘Je bent echt bezorgd om alles, mam’, spreekt boekdelen. Ze hebben duidelijk begrip voor u in uw rol als opvoeder, ze zien dat het lastig kan zijn, en ze waarderen de betrokkenheid. Maar u moet het niet overdrijven.

„Bezorgdheid is het lot van de opvoeder. Er is geen makkelijk antwoord op de vraag of je een opvoeding goed doet. In de opvoeding bestaan geen garanties op succes. Er spelen factoren mee waarop ouders geen invloed hebben, een psychische ziekte bijvoorbeeld. Bovendien maken kinderen zelf wel uit of ze de opvoeding geslaagd vinden. Hun opvattingen daarover kunnen bovendien per levensfase verschillen.

„Nu komen de lastige tienerjaren er aan, waarin u ook nog eens niet kunt vertrouwen op wat uw kinderen van u vragen. Als u ze tijdens hun middelbare schooltijd hun gang laat gaan, en met rust laat, kunt u later het verwijt krijgen dat u ze onvoldoende achter de broek hebt gezeten.

„U weet als pedagoog welke opvoedkundige handelingen schadelijk zijn voor kinderen. Die kunt u alvast vermijden. Probeer uw zoons niet met overbezorgdheid te belasten. Online schuilen er allerlei reële gevaren waarop ouders tegenwoordig minder zicht hebben. U bent afhankelijk van uw kinderen. Zij moeten u daarover wíllen informeren.

„Mocht u onzeker zijn over beslissingen, neem dan ook eens contact op met de ouders van vriendjes.”

Loskomen uit rol

Stijn Sieckelinck: „Het vraagt tegenwoordig van ouders een inspanning om zich te kunnen ontspannen. De eisen aan de opvoeding van kinderen zijn opgeschroefd, ‘Parental anxiety’, angst door ouderschap, wordt door de medische sector als nieuwe aandoening erkend.

„De dieperliggende oorzaak is onzekerheid. We hebben nooit zekerheid over de uitkomst van onze daden. Maar we worden als individu verantwoordelijk gehouden voor het succes van onze kinderen. Terwijl lang niet alles te controleren valt, zoals of onze kinderen het slachtoffer worden van verslavingen of uitgaansgeweld.

„Daarom kan het helpen om uw eigen rol in deze leeftijdsfase van uw kinderen minder belangrijk te maken. Er zijn ook andere volwassenen in het leven van uw kinderen die hen beschermen en meeopvoeden, zoals onderwijzers, sportleraren, ouders van vriendjes.

„Probeer om u ook met andere zaken bezig te houden dan ouderschap. Daarmee komt u wat los van uw professionele rol als pedagoog, en hangt uw eigenwaarde minder af van het welzijn van uw kinderen. Kies bij voorkeur sportieve of creatieve activiteiten waarbij u uit uw comfortzone komt en risico of avontuur toelaat.”