Columnisten

Hoe krijgen we de machtigste politicus van Nederland zover dat hij ook de politie, brandweer en ambulancediensten via een algeheel vuurwerkverbod de steun geeft die ze verdienen?

Om de liefde voor de ander te voelen in de grotere wereld – dat vergt veel, heel veel oefening. Ik wens ons voor 2025 allemaal het geduld om te blijven oefenen.

Mensen die een dieper inzicht in hun motivaties, beweegredenen en de wisselwerking met hun omgeving hebben ontwikkeld, komen stabieler over, functioneren in grotere harmonie met de mensen om hen heen en bereiken vaker hun doelen.

Toen ze een uitnodiging voor koffie kreeg, wist Hassnae Bouazza al wat de boodschap zou zijn. Als de hoofdredactie wil praten, moet je als freelancer eigenlijk hard wegrennen om het vonnis zo lang mogelijk uit te stellen. Maar dit wordt geen treurig afscheid, integendeel.

Opvallend vaak hoor ik mensen gebruik maken van een universele ‘je’-vorm, terwijl ze in feite iets van hun particuliere ‘ik’ willen uitdrukken.

Gisteren bezocht ik mijn oudoom Karel die dit jaar, ondanks alle smeekbedes van de familie, besloten heeft om Kerst in zijn eentje te vieren.

Nu vuurwerk de kracht van bommen heeft, moeten we ook durven toegeven dat we op een punt zijn waarop dit recente fenomeen de maatschappij alleen maar schade berokkent. Shells, Cobra’s en mortieren schrijven geen gemeenschappelijk verhaal, ze slopen dat.

Zeer Geachte Heer Schoof, hartelijk dank voor uw boeiende voorstel om op basis van een libretto van uw hand een competitie onder Nederlandse componisten en regisseurs uit te schrijven.

Het infuus in zijn linker halsader valt uiteen in een guirlande van plastic buizen, die hun traject vervolgen naar de pompen van een infuuspaal. „De natte kant van de patiënt”, zegt de intensivist.

De discussie over het bevrijde Syrië is in Nederland meteen vakkundig gemoraliseerd. Het getuigt van strategisch analfabetisme, betoogt Beatrice de Graaf.

In België bestaat een prachtige uitdrukking: „Een paard dat de ministerraad passeert, wordt een dromedaris.” Het betekent dat je met zoveel verschillende partijen in de regering constant water bij de wijn moet doen.

Zal een vrouw de eerste werkende quantumcomputer op de markt brengen, vraagt Margriet van der Heijden zich af. De deelname van vrouwen aan onderzoek kent vele hobbels en tegenslagen.

Het lijkt Geert Wilders niet meer dan terecht om, nu het ijzer kokendheet is, Vlaanderen te confisqueren, schrijft Youp van 't Hek. Defensieminister Ruben Brekelmans heeft de troepen al naar het zuiden gestuurd.

Frank Huiskamp stond in de kwartfinale van een grote comedywedstrijd in Utrecht. Een andere comedian adviseerde om te bedenken wat je uit de wedstrijd wil halen behálve doorgaan of winnen. Hij ging niet door en wist de teleurstelling niet te onderdrukken.

Er is geen Planeet B, zo wil het adagium van klimaatactivisten. Dus moeten we alles op alles zetten de enige leefbare wereld die we kennen leefbaar te houden. Elon Musk, de rijkste man op aarde, trekt een andere conclusie, schrijft Auke Hulst.

Steeds meer mensen verdedigen het recht om te lachen volgens het Franse tijdschrift ‘Charlie Hebdo’. Mooi gevonden, vindt Stine Jensen. Want wie lacht kan relativeren en loslaten.

In politiek Den Haag manifesteert asielminister Marjolein Faber zich als solistisch, wantrouwend, ongrijpbaar maar vooral ook onbereikbaar.

Om zes uur ’s ochtends ging de wekker in mijn studio op de bovenste verdieping van een flat in Rotterdam.

‘Gutmensch’ Jimmy Carter en ‘slimme hosselaar’ Desi Bouterse waren twee uitersten. Sjoerd de Jong beschouwt hun nalatenschap en ziet: een profeet is in eigen land nooit geliefd, de proleet des te meer.

Mini-stadhuisjes moesten het worden, in elke wijk één. Iedere Rotterdammer moest er zo binnen kunnen lopen om iets aan de gemeente te vragen. Dát was het idee achter de wijkhubs, die vanaf 2021 in Rotterdamse wijken verschenen, schrijft columnist Sheila Kamerman. Werkt het ook?

Weerstandsverhogende supplementen werken niet, schrijft Martijn Katan. En dat is maar goed ook.

Verkijk je niet op het zelfvertrouwen van machthebbers, stelt Michel Kerres. Vroeg of laat vallen ze allemaal.

Caroline van der Plas heeft kerstcadeautjes gekocht voor alle fractievoorzitters van de coalitie: Delftsblauwe tegeltjes met teksten erop die ze bij hen vindt passen. Dilan Yesilgöz krijgt: „Ik praat niet te snel, jij luistert te langzaam.”

Mensen hebben meer aandacht voor het negatieve dan het positieve, weet Mariska Kret. Terwijl bekend is dat positieve emoties als vreugde en hoop goed zijn voor de gezondheid en mentale veerkracht.

Boekenredacteur Michel Krielaars heeft schrijver, dichter en journalist Guus Luijers nooit ontmoet, maar altijd met plezier gelezen. Op 3 januari overleed hij. Als eerbetoon leest hij daarom zijn 'Laatste brood'.

De werking van broeikasgassen is buitengewoon elegant, stelt Peter Kuipers Munneke. Maar de gevestigde orde trekt zich niet veel aan van de wetten van de fysica.

Democratie duurt nooit lang, schreef de voormalige Amerikaanse president John Adams in 1814, „er is nog nooit een democratie geweest die geen zelfmoord pleegde”.

Van bakker naar Kamerlid: VVD’er Arend Kisteman vertelt columnist Hugo Logtenberg hoe dat bij hem ging. „Ik weet: ik kan altijd weer gaan bakken.”

Deze krant gaat volgend jaar vernieuwen, en dat houdt onder andere in de afschaffing van mijn columns. Bedankt voor alle mails, ansichtkaarten, boeken, en die zak met walnoten.

De drempel van het nieuwe jaar geeft politieke leiders de unieke gelegenheid om voor hun nationaal gehoor verleden, heden en toekomst te verbinden. Dan brengen ze méér dan een zakelijke terug- en vooruitblik, maar bieden ze een betekenisvolle plek in de historische tijd.

Bij de meeste mensen zal de naam Els van Kernebeek geen bel doen rinkelen, maar in de sportwereld is ze een begrip. Zondag ontving ze de Vrouw & Sportprijs, omdat ze unieke dingen voor elkaar kreeg.

Trump kan veel kanten op in zijn beleid jegens Rusland, China of Iran in de zin van oorlog en vrede, maar het is zeker dat Amerika onder zijn bewind een doodstrafland blijft. In gezelschap van de repressiefste autocratieën – wat zegt dat over Amerika?

'The Washington Post' heeft een politieke tekening afgewezen, waarna de tekenares, Ann Telnaes, ontslag nam. Columnist Joyce Roodnat vindt het een onbegrijpelijke beslissing van The Post: alleen al Telnaes’ zelfvernederende Mickey Mouse in de schets van de cartoon. Daar kunnen woorden niet tegenop.

Columnist Floor Rusman ziet dat twee werelden tegen elkaar op beginnen te botsen. In de politiek worden de omgangsvormen steeds ruwer, in de samenleving steeds verfijnder.

Het is de tweede naam van Desiré Bouterse (1945-2024) en de eerste van mijn man: Delano, veelvoorkomend in Suriname. Dat ik de mijne in Nederland ontmoette, eind jaren 90, daar heeft Bouterse een hand in gehad.

Liever wat lichtzinnigheid tussen de campagneretoriek in de Verenigde Staten: bij een lookalike-wedstrijd rond Thimothée Chalamet in New York dook de filmster zelf op.

Even overwogen we, oh zoete ledigheid, met z’n vijven all inclusive naar een misdadige oliestaat te vliegen, maar ik heb nu eenmaal niet het lef om mijn linkse praatjes te paren aan zoveel proleterige onverschilligheid. Dus gingen we met de trein naar Parijs.

Als de bureaucratische apolitiek van premier Schoof niets anders blijft opleveren dan begrotingsdisputen en lege beleidsvoornemens, versterkt hij vooral de antipolitieke stemming in het land, die de populisten vervolgens inzetten tegen de pluriforme democratische rechtsstaat, schrijft Hubert Smeets.

Die libi is in essentie een passage van fase naar fase. De familiebarbecues van afgelopen zomer herinnerden mij hieraan.

De uitvaartbegeleider belde. Het was middag en ik lag in bed. Hij wilde weten hoe het ging, drie weken na het overlijden van mijn vierentwintigjarige zusje.

Nu er een nieuwe Europese Commissie aantreedt zien we de geboorte van een nieuwe tijd. Veel wijst erop dat de nieuwe Commissie minder streng wil worden als het om het bewaken van concurrentie gaat, ziet Marike Stellinga. „Europa moet niet grote bedrijven op kleine markten toestaan, want daar verliezen veel Europeanen bij.”

Uit een onderzoek van de universiteit van Californië blijkt dat een meerderheid van (Amerikaanse) jongeren liever geen films en series met seks kijkt. Dat kan Tristan Theirlynck zich voorstellen: seksscènes in films zijn vaak clichématig, onrealistisch en onnodig.

Klimaatoptimisten zijn gif. Ze maken elkaar en ons wijs dat het allemaal goedkomt, schrijft Carolina Trujillo.

Japan wil graag het verzamelen van medische gegevens digitaliseren en stroomlijnen. Correspondent Anoma van der Veere merkt dat het nog niet op rolletjes loopt.

Tijdens een wandeling met een vriendin besprak columnist Gemma Venhuizen al het sombere nieuws uit de wereld: van lepelaars die doodgaan door hoogspanningsdraden tot de kinderen in Gaza. „Zelfs hommels zijn pessimistisch”

Schietpartijen. Worden die het zoveelste bijproduct van de tomatenplukkersimport? Naast de overvolle stapelbedpanden in het Laakkwartier, de woningnood, de water- energie- en milieubelasting bij de teelt, de lichtvervuiling?

Hebben films bijgedragen aan het extreme politieke klimaat in de VS? Coen van Zwol ziet dat de cultuuroorlog daar feller dan ooit woedt. Maar of dat aan Hollywood ligt, vraagt hij zich af.